عنصر صبر، امری است که در دین مبین اسلام به آن سفارش شده است. به ویژه در هنگام سختی و مشقت. علاوه آنکه اگر مساله مهمی همچون حفظ دین در مقابل دشمن در میان باشد، صبر است که مشکلات را آسان و پیروزی را نزدیک می کند. همان طور ابا عبدالله الحسین (ع) در مقابل تهدید و ارعاب دشمنان دین صبور و مقاوم بود .
علی (ع) می فرماید:
صَبَرُوا أَیَّاماً قَصِیرَةً أَعْقَبَتْهُمْ رَاحَةً طَوِیلَةً تِجَارَةٌ مُرْبِحَةٌ یَسَّرَهَا لَهُمْ رَبُّهُمْ أَرَادَتْهُمُ الدُّنْیَا فَلَمْ یُرِیدُوهَا وَ أَسَرَتْهُمْ فَفَدَوْا أَنْفُسَهُمْ مِنْهَا [1]
{متقین} در روزگار کوتاه دنیا صبر کرده تا آسایش جاودانه قیامت را به دست آورند: تجارتى پر سود که پروردگارشان فراهم فرموده، دنیا مىخواست آنها را بفریبد امّا عزم دنیا نکردند، مى خواست آنها را اسیر خود گرداند که با فدا کردن جان، خود را آزاد ساختند.
در این فرمایش صبر و شکیبایى خواه در مسیر طاعت باشد یا در برابر وسوسه هاى گناه و یا در مقابل مصیبت، یا در مقابل فشار دشمن، از صفات برجسته پرهیزگاران شمرده شده است.
هیچ کس به هیچ هدف مهمى خواه مادى باشد یا معنوى، بدون صبر و استقامت نمى رسد و اگر انسان این صفت را از دست دهد دین و ایمان و شرف و آبروى او به خطر خواهد افتاد.
قرآن مجید مى گوید:
الصَّابِرینَ فِی الْبَأْساءِ وَ الضَّرَّاءِ وَ حینَ الْبَأْسِ أُولئِکَ الَّذینَ صَدَقُوا وَ أُولئِکَ هُمُ الْمُتَّقُونَ.
{مومنان} در سختى و زیان، و به هنگام جنگ شکیبایانند آنانند کسانى که راست گفته اند، و آنان همان پرهیزگارانند. (بقره: 177)
اکنون که فضای عمومی جامعه گهگاه از گناه و لذت انباشته و مردم از تحمل مشکلات بی قرار می شود و نیز اکنون که ملت ایران از سوی معاندان تحت فشار و از سوی برخی خودی ها تحت انحراف فکری قرار دارند و اکنون که برخی افراد دگراندیشان در حال حذف گفتمان امام راحل (ره) مبنی بر استکبار ستیزی هستند، پیام قیام امام حسین (ع) صبر در مقابل آلودگی ها و نیز صبر در مقابل دشمنان و نیز صبر در مقابل منحرفان به ظاهر خودی است.
نکته کلیدی در این میان این که مخاطبان فرامین الهی در هر عصر و زمانی، چه صبر پیشه کنند چه نکنند، نتیجه اش سرخی خون است که بر زمین جاری می شود. با این تفاوت که اگر صبر کنند این خون، ثارالله می گردد و اجرش با خود خداست. اگر هم صبر نکنند باز هم سرخی خون زمین را رنگین می کنند اما این بار سرخی اش همراه یا ننگ است که در قالب عذاب الهی ظاهر خواهد شد.
قرآن کریم می فرماید:
مِنْ قَبْلُ هُدىً لِلنَّاسِ وَ أَنْزَلَ الْفُرْقانَ إِنَّ الَّذینَ کَفَرُوا بِآیاتِ اللَّهِ لَهُمْ عَذابٌ شَدیدٌ وَ اللَّهُ عَزیزٌ ذُو انْتِقامٍ(آل عمران: 4)
پیش از آن براى رهنمود مردم، هدایتگر فرو فرستاد، و فرقان [جدا کننده حق از باطل] را نازل کرد. کسانى که به آیات خدا کفر ورزیدند، بى تردید عذابى سخت خواهند داشت، و خداوند، شکست ناپذیر و صاحب انتقام است.
1. نهج البلاغه: خطبه 193.
